Iedereen moet voldoen aan normen bepaald door de hogere middenklasse

“Dat sommige kinderen meer kansen krijgen dan anderen heeft Lenette Schuijt al jong ervaren. “Ik ben een tuindersdochter. Ons bedrijf stond aan het randje van gemeente Den Haag. Ik werd door de juf in groep 2 uit de klas gehaald om spraakles te krijgen. Toentertijd ervaarde ik dit als heel vernederend, want ik werd – bij wijze van uitzondering - uit de klas geplukt. Maar toch heeft zij iets in mij gezien en me een kans gegeven, waardoor ik een voortgezette opleiding kon volgen.

Door deze kans merkte Schuijt al vanaf jonge leeftijd dat er veel verschillen zijn tussen kinderen. Dat bewustzijn werd nog groter toen zij richting de universiteit ging. “In dit nieuwe milieu merkte ik dat studeren en doorgroeien voor een grote groep studenten groep vanzelfsprekend was. Voor mij was het een uitzonderlijke prestatie om als eerste uit ons gezin te gaan studeren. Ik begon me in zekere mate minderwaardig te voelen, omdat ik niet al die netwerken had, niet de juiste kleren droeg of die algemene ontwikkeling had.” Die twijfel aan jezelf is voor Schuijt precies wat het effect is van de meritocratie en de prestatiefascinatie. “Als je niet slaagt, word je als lui of niet hardwerkend genoeg neergezet, en je ‘falen’ heb je aan jezelf te danken.”

Lees het hele interview met Schuijt op de website van Verus.